Mga Tula at Salamisim: Mga Tula sa Aking Anak at Asawa (1)

Friday, April 22, 2011

I. Pagdating

Mahabang garalgal na dahak ng syudad

ang singasing ng elisi ng eroplano.

Sa bulsa ng puso,

may impit na ligalig ang nakasingit

sa gitna ng alapaap at paglapag

sa lunan ng paroroonan.

Nakalambitin ang buntonghininga

lalupa't ang usad ay sinusundot

ng mga ligaw na hangin,

nalulubak sa mga ulap

na parang hindi nakapagpreno

sa di napansing umbok na mga humps.

Pagbaba mo,

isa kang bagong silang na sanggol:

inaaninag mo ang mapa ng bagong

heograpiya ng memorya't alaala;

ang lapat ng yapak ay nangingilala,

nangangapa, nagbabakasakaling

may katanguan na naligaw na di

sinasadyang magkukrus kayo ng landas.

At pwedeng mapagtanungan. Ngunit wala.

Sa dulo ng lagusan, ang umpisa ng paghihintay:

ang pagdating ng sundo na nabinbin

dahil walang signal ang SUN.

(Umuulan daw kasi sabi ng drayber ng traysikol.)

Sa nakakwadrong himpapawid,

tinitigan mo ang nakapakong larawan ng Tacloban:

sa ibabaw ng air tower,

(nagpakilala siya bilang DANIEL Z. ROMUALDEZ)

nakausli ang mga sanga ng puno;

halos lagas na ang dahon ngunit kandong-

kandong ang dalawang palinga-lingang ibon.

Dinuduyan ng hangin ang mga alalahanin. #

Mga Tula at Salamisim