XVI. Lawas
Duyan ang yayat kong bisig,
anak, at dito kita pinaghehele.
Nang maidlip, ipinagkatiwala kita sa kuna.
Kasabay ng ngalay, ng batak ng halubigat,
hinatak ang tingin ko sa malambot na uniberso
na naiwan sa aking kanang braso.
Rabaw ng pilapil sa mga natuyong bukirin?
Kalsada’t kalyehon ng mga nagdidigmaang lungsod?
Kikiwal-kiwal na bituka ng burukratismo?
Mapa ng kung saang daan
ng mga sangandaan ng isip at alalahanin?
Maraming marahil
ang dahil ng mga hilahil.
Ngunit ang tiyak ko lamang sa ngayon:
ito ang palatandaan sa iyong
limang buwan na lawas at bigat;
nagsasala-salabid ang lamat
na bumakat sa aking balat
tulad ng daldak na guhit sa palad. #
No comments:
Post a Comment